"Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι ή μου βγαίνουνε πολλοί.."

   Αλήθεια, αναρωτήθηκες ποτέ για τα άτομα που γνώρισες στη μέχρι τώρα ζωή σου; Για όσους ήρθαν τυχαία και έμειναν, γι' αυτούς που ήρθαν και έφυγαν ενώ ήθελες να μείνουν, για κάποιους άλλους που εσύ αρνήθηκες να έχεις δίπλα σου και για εκείνους που "έσκασαν" σαν πυροτέχνημα και χάθηκαν;

   Για ποιο λόγο κάποιοι χάθηκαν και κάποιοι άλλοι έμειναν; Άραγε τι είχε να σου διδάξει μέσα από αυτούς η μοίρα, η τύχη, ο Θεός φέρνοντάς τους στο δρόμο σου; Ή τι είχες να τους διδάξεις εσύ..

   Όλα γίνονται για κάποιο λόγο, όλοι αυτοί που μπήκαν στη ζωή σου, φίλοι και σχέσεις, σε συνάντησαν σε συγκεκριμένες φάσεις της ζωής σου, το ίδιο κι εσύ στις δικές τους, για να σου μάθουν κάτι και να τους δώσεις κι εσύ κομμάτια από το"είναι" σου. Γι' αυτόν τον κάποιο λόγο μερικοί παρέμειναν συνοδοιπόροι και κάποιοι σε άφησαν ή τους άφησες να φύγουν. Πάντως σίγουρα εμφανίστηκαν στο δρόμο σου για να σε πάνε ένα βήμα παραπέρα, καθώς κάθε συναναστροφή είναι μια διαδρομή και κάθε διαδρομή είναι μια εμπειρία. Όσο ζεις, κάνεις διαδρομές αποκτώντας νέες εμπειρίες και κάθε φορά γίνεται το ίδιο ξεσκαρτάρισμα στα άτομα που θα συναντήσεις.

   Άραγε τι είναι αυτό που τους κρατάει κοντά σου και τι αυτό που τους απωθεί, ή ποιο είναι εκείνο το κριτήριο με βάση το οποίο αρνείσαι κάποιους από δίπλα σου; Και.. τελικά πότε νιώθεις πληρότητα ως άνθρωπος, όταν περιστοιχίζεσαι από πολλούς ή από λίγους και καλούς;

Σοφία Τ.