Αντρικές παρέες

Μου αρέσουν οι παρέες των αντρών.

Μέσα στην απλότητά τους, με τους κώδικές τους, ήσυχοι, χωρίς βαρύγδουπες εκφάνσεις. Έχουν τον τρόπο τους. Είναι φίλοι από τώρα μέχρι και για πάντα, χωρίς υποσχέσεις, χωρίς να προσπαθούν να κάνουν ή να δείξουν κάτι. Είναι ο εαυτός τους και αυτό δένει την παρέα. 

Είναι ξεκάθαροι οι άντρες, αληθινοί. Όχι σαν τις γυναίκες. Αν ταιριάζουν μεταξύ τους ή έστω αν έχουν βρει τον κώδικα για να τα βρίσκουν, αυτό θα κρατήσει και ας αναρωτιόμαστε πώς το καταφέρνουν με αυτή τη φυσικότητα. Δεν θα φιληθούν σταυρωτά, θα αγκαλιαστούν, θα πουν τα νέα τους, θα κουτσομπολέψουν και μετά θα θάψουν ο ένας τον άλλον. Θα χτυπήσουν τα χέρια, θα χαιρετηθούν ήρεμα, αλλά ειλικρινά, θα μιλήσουν χαλαρά, θα πιουν τις μπύρες τους και θα επιστρέψουν ακέραιοι. 

Τις θαυμάζω τις αντρικές παρέες! Είναι παιδιά, για πάντα! Το χαίρονται, είναι απλοί, χωρίς δεύτερες, τρίτες και πέμπτες σκέψεις... Είναι εκεί γιατί απλά γουστάρουν. Αν δεν γούσταραν δεν θα ήταν. Δεν προσποιούνται. Έχουν φίλους τόσο απλά, τόσο χαλαρά, χωρίς λόγια, χωρίς υστερίες. Οι άντρες είναι παιδιά! Και θα είναι παιδιά κάθε φορά που θα συναντάνε τους φίλους τους! Έτοιμοι απλώς να πιουν την μπύρα τους, να μοιραστούν τον χρόνο τους, αλλά και τις δύσκολες στιγμές τους. Είναι ωραίες οι στιγμές μέσα σε μια αντρική παρέα. Να τους παρατηρείς και να χαλαρώνεις μαζί τους. Να γίνεσαι κ εσύ παιδί!

Δ.