Η αγάπη μόνο δεν αρκεί

Η αγάπη δεν αρκεί. Απόλυτο όσο και αληθινό.

Δεν αρκεί να νιώθεις φίλε μου. Δεν αρκεί να λιώνεις. Δεν αρκεί να παθιάζεσαι. Δεν αρκεί να θέλεις. Δεν αρκεί να παρακαλάς. Δεν αρκεί να φωνάζεις την λατρεία σου. Δεν αρκεί να το λες.

Τίποτα δεν είναι αρκετό αν δεν είσαι εκεί. Πρώτα απ'όλα η ψυχή σου να είναι εκεί. Να ξέρεις τι θέλεις και να έχεις την ωριμότητα να το κάνεις προτεραιότητα αυτό που θέλεις, αυτό που αγαπάς. Να ξεκινάει η μέρα σου και να τελειώνει προσηλωμένη στον στόχο σου. Να παλεύεις να δημιουργείς τις συνθήκες. Να αλλάζεις στις συμπεριφορές σου ό,τι πληγώνει την αγάπη σου. Να συγχωρείς κάτι που πλήγωσε την αγάπη σου. Η αγάπη δεν αρκεί, αν δεν είσαι εκεί γι' αυτήν. Αν δεν είναι το Α και το Ω σου. Αν δεν κινείς γη και ουρανό. Αν δεν υποχωρείς και δεν δίνεις χώρο και χρόνο.

Και οι συγκυρίες;

Έχουν χαθεί αγάπες και αγάπες στο βωμό των συγκυριών. Καταστάσεις, καθημερινότητα, συνθήκες που δεν άφησαν το μπουμπούκι να ανθίσει. Αυτές δεν το άφησαν ή μήπως όλα τα προηγούμενα; Σηκώνουμε τα χέρια εύκολα μπροστά στα εμπόδια θεωρώντας τα ανυπέρβλητα; Σαφείς απαντήσεις δεν υπάρχουν. Γιατί κάποιες φορές ήταν όντως ανυπέρβλητα και κάποιες άλλες παραδοθήκαμε εύκολα.

Το συμπέρασμα όμως είναι ένα: Η αγάπη μόνο δεν αρκεί! Σκληρό, γεμάτο ευθύνες... Αλλά είναι αληθινό. 

Θέλει ωριμότητα η αγάπη. Προτεραιότητα. Πείσμα. Ευθύνη.

Ευθύνη! Νιώθω πως αυτό είναι το κλειδί... Ευθύνη!

Δ.