Συννεφιασμένες χειμωνιάτικες μέρες...

Xειμώνας, οι πόρτες κλείνουν, τα τζάκια ανάβουν, τα μπουφάν κουμπώνουν και οι καρδιές έρχονται πιο κοντά..

Οι μέρες γίνονται πιο κρύες, πιο μικρές, αφού το σούρουπο έρχεται πιο νωρίς.. και  η μουσική γίνεται πιο ήρεμη και μελαγχολική.. έτσι όπως αρμόζει σε μια κρύα χειμωνιάτικη συννεφιασμένη μέρα..

Όταν έρχονται τέτοιες μέρες πάντα κάνουν την εμφάνισή τους στο μυαλό μου εκείνα τα υπέροχα μεσημεροαπογεύματα των φοιτητικών μου χρόνων στην αγαπημένη πόλη της Θεσσαλονίκης, όπου με έβρισκαν καθισμένη δίπλα στο παράθυρο ενός συνοικιακού ροκ καφέ, το στέκι μου, βγαλμένο από την ‘αιωνιότητα’ με παλιές καρυδένιες καρέκλες, φαρδιά και φθαρμένα σανίδια και ατελείωτα ροκ κομμάτια να παίζουν…….. εκεί καθισμένη για ώρες μαζί με αγαπημένα πρόσωπα και ατελείωτες συζητήσεις… Δεν χρειαζόμουν κάτι άλλο, ξαφνικά είχα τα πάντα, όλα ήταν μπροστά μου-υπέροχο σκηνικό, καλή συντροφιά και ζεστός καφές…                         

Σοφία Τ.