Βουτιές στο παρελθόν…

  

   Όταν θέλεις να κάνεις βουτιές στο παρελθόν πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για όλα.. Μια συνάντηση από το παρελθόν πάντα κρύβει και μια μικρή μελαγχολία.. πάει πακέτο με τη νοσταλγία, τις στιγμές που πέρασαν, τα συναισθήματα που ξεθύμαναν και δυο ανθρώπους  που άλλαξαν..

      Όσο κι αν έχεις αγαπήσει ένα κομμάτι, έναν άνθρωπο από το παρελθόν, όσο κι αν επιμένεις να τον θυμάσαι ανέμελο, χαρούμενο και άτρωτο, προσπαθώντας να κρατήσεις κάποιες καλές εικόνες και στιγμές μαζί του ατόφιες και ζωντανές, σαν να είναι σήμερα, συνήθως  ο χρόνος και οι καταστάσεις που φέρνει έχουν άλλο σκοπό για τον καθένα. Αν λοιπόν, οι καταστάσεις είναι κάπως σκληρές, θα σε σκληρύνουν κι εσένα και όσο κι αν εσύ ο ίδιος ήθελες να κρατήσεις την ανεμελιά σου, την έχασες λίγο λίγο μεγαλώνοντας. Και τα χρόνια που μεσολάβησαν μοιάζουν με αιώνες που κουβαλούσαν μέσα τους όλου του κόσμου την καταχνιά. Κατάφεραν να σου κλέψουν αυτή τη σπιρτάδα από το βλέμμα κι αυτόν τον αυθορμητισμό στο χαμόγελο.

     Ένας καφές λοιπόν μετά από δυο τρία χρόνια απουσίας, είναι ένας καφές που θα σε φέρει αντιμέτωπο με το παρελθόν, κι αν τα χρόνια που διαδέχθηκαν αυτό το… παρελθόν είναι πιο δύσκολα από τις εικόνες που θες να αναμοχλεύσεις, όσο όμορφες κι αν ήταν επισκιάζονται από μια περίεργη μελαγχολία. Και για λίγο παύουν κι αυτές να έχουν την αίγλη για την οποία επέμενες να τις κρατάς στο μυαλό σου. Φρόντισε για αυτό το γεγονός το πιο πρόσφατο παρελθόν του ή και το δικό σου. Και ξαφνικά φεύγοντας από τον καφέ αισθάνεσαι μια ανεξήγητη κούραση..

      Οι καταστάσεις σε αλλάζουν και όσο κι αν εμφανισιακά μοιάζεις ακόμα ανοξείδωτος, εσωτερικά έχεις οξειδωθεί. Δε λέω, έκανες φιλότιμη προσπάθεια να γελάσεις και να φανείς ήρεμος κι ευτυχισμένος αλλά δυστυχώς δεν με ξεγέλασες, τα μάτια είναι η μεγαλύτερη απόδειξη..

Σοφία Τ.