Αχ, ρε Αύγουστε!!

Τι μήνας κι αυτός; Να τα έχει όλα..; τι θες; Διακοπές; Φαγοπότια; «Μύγες παχουλές»; Ξενύχτι; Κέφι; Μελαγχολία; Σταφύλια; Σύκα; Αποκέντρωση; Ανταμώσεις; Αποχαιρετισμούς; Τέλος; Πόσα να αντέξει κι αυτός!

Οι περισσότεροι τον αναμένουνε «με δάφνες και στέφανα» και τον αποχαιρετάν «με μαντήλι» μέχρι να έρθει ο επόμενος.. Άλλους τους ανταμείβει και άλλους τους απογοητεύει. Είναι ο μήνας με τις περισσότερες άδειες για διακοπές, όλα κάπως υπολειτουργούν. Οι πόλεις δε έρημες και τα χωριά σφύζουν από ζωή. Είναι ο καιρός «που παίρνουν το αίμα τους πίσω». Αυτοί που φεύγουν τυχεροί κι αυτοί που μένουν «τρώγονται με τα ρούχα τους». Οι πρώτοι θα γυρίσουν ηλιοκαμένοι με το σημάδι από το μαγιό που θα προσπαθήσουν να  κρατήσουν όσο περισσότερο γίνεται, περίτρανη απόδειξη των.. τέλειων διακοπών τους, αφού πρώτα έχουν γεμίσει το «φεισμπούκι» τους με καλοκαιρινές «κάβερ φώτο» δείχνοντας την τελειότητα των στιγμών με την παρέα τους κάπου σε μια ακρογιαλιά. Αλίμονο σ’ αυτούς που θα μείνουν, θα βαρεθούν τη ζωή τους, όλα θα τους φταίνε και θα αναθεματίζουν αυτόν τον κακομοίρη τον Αύγουστο που δεν τελειώνει για να μπούνε όλοι και πάλι στις θέσεις τους. 

Μήνας που διχάζει θα έλεγα εγώ.. Για μένα δε, εδώ και χρόνια, αποδιοπομπαίος τράγος.. 

Σοφία Τ.